Khana ahrisa nôk a aleiti, “Kei hi ṭongkatan kaleichang inchu, tia kamandon! Tu mo inkhat maherna leh tup kanei kahnenga kahong thei sik khana mandikna kamanchen sik a kae.”
Anmani’n ansêr athōi kasea mi anmanpûk hei, khana ṭhenakase hei dōina sâkhi changna sik a mi sêrpek lomak hei. Tu enum hiseng katlo mi kha ahei tik a inhukna aneiṭhak sik.
Kha leh inṭhōia nang in hlamkakei akarôntor sik mi ṭhahrep mipuihei hlamkakei sik a kadei heiroh: mi 1, 000 sik, 100 sik, 50; 10 hei sik a. Anmani kha Pathen kaṭit, taksenthei, khana sêrmarûk kasâk mak mi akachang sik hei kae.
khana ama kha mikasing mo, mikamo mo kachang thei, tu’n mo amanhret? Achang ravâng ke’n kaleitlo rakip hei kha, khana hiva raleichunga kei singna vânga kaleihlō rakip hei kha ama’n anei sik jo hei. Hiva rakip hei hi hnemna kase kae.
Nangni’n ṭongdik nanhria akaṭha nantlo’nchu kahringtor sik chei. Sarahei hōnna sik a nanratha hmangmak ruh, khana sêrmarûk sâk mak ruh. Mi thatna sik leh ṭōnse tlona sik a mantlukna kaneihei kâra invei mak ruh.
Khōpui vaikarôn he’n sêrmarûk hmuna sik a vai anrôn, thempu he’n sêr hlōna Dân kha anmalesōt, sânkathem he’n sêr hmun a sik a ansânsōt hei, ankhengpet a Pathen in a-ompui ung anti. “Keini chunga ṭhatmak heisōk mak ning, Rōngpu’n a-ompui ung,” antia kae.
tûnchu nankaching sik a ama nannei jo. Kei chu, kater jo eng khana kasam kabang jo, kasapahei chu nankâra ka-om hei. Ke’n karether chang laia inphut tûn katlung nanhlam kakei hongkachang jo eng.