17 Ṭōnse tloa demanrim sik kanek a, Pathen lungdo achang inchu ṭōn kaṭha tlo jâra demanrim sik kha kaṭha jôk.
Hmating ajingte kasea, ahmai raleia kakhup a, “Apa, achangthei sik inchu, hiva inrengna kōklei hi keia inphut alosōt pek roh! Tâk kei racham changmak sona nang racham chang rasoh,” ati.
Vōi khat nôk Jesu kasea avader, “Apa, hiva inrengna kōklei hi kei ta-inmak sik a losōtthei achangmak inchu nang racham kha chang jo rasoh.”
Khava kanek a, ama’n, “Pathen lungdo achang inchu nanhnenga kahong nôk sik eng,” atia adahlon jo hei. Khang’khan Ephesus a inphut le’ntôrsōt jo.
Keini’n jôr manhnōm tor mak jo ung, khava jâra kanbânga, “Rōngpu lungdo kha chang jo rasoh,” kanleiti.
Tûnhin pha bongkhat enmansinna katamtak nande manrim jâra nanchunga inrengna kha alaka-om nger sik achang inum, khava sik a khan inpâk ruh.
Mikamo he’n hei manhret loa anhrina kha, nanṭōn kaṭha tlo vâng nantamandai sik hi Pathen in amadu chei.
Ajârchu nangni ṭōn kadikmak nantlo jâra rahōi kasōk vōkna nanden a kha heimo ahnemna ka-om? Tâk-kha ṭōn kadik nantlo pha, khōdeng theina nandea achang inchu khava sik a khan nangni Pathen in mahâmṭhatna apek sik chei kae.
Tâk-kha nangni’n akadik ṭōn nantlo jâra khōdeng nantathei achang inchu, heituk mikahōi chei mo! Tûte ṭitmak hei ruh, nanmalung um manrim mak ruh.
Nangni khōdeng nanthei inum mithatna jâra, inru jâra, ṭōnse tlo jâra, miṭōn chunga inthon inhlut jâra changmak rasoh.
Kha achang inchu, Pathen lungdo dungjuia khōdeng theina kade hei kha’n ankasyempa, an-intepna hui inthlung ṭhakpa kha, anṭōntlo ṭhatna vâng pui katluk a antaksenna kha antamalâr sik kae.