Khana nang sik a heirakip ahong injen pha lungsettak a ahei mandonsōt roh, khana lungsettak a rengpa hneng kei rahming amandonsōt pek roh khana kurkhum a inphut kasōk theina sik a’nthōpui roh.
“Mandon roh, Rōngpu, ke’n taksentak a naṭong kajuia nasepa katlo, khana namantlo hnōm eng kha ahei tik a tlo sik a intluk eng.” Khana ama kha rathla kasintek a kaṭap joa kae.
Châmhngat kani ning kha inthengtak a anser jo ti manchênna sik a Levihei kha intheng sōtna anneina sik a ṭong kapek hei. Hiva sik jâra hinum, Eh Pathen kei amandonsōt roh, nalungset len jâra kei hi aṭhensōt roh.
Apha aphat a anta heichoi sik ro-inthoina sik thing, khana mipui he’n hmuchi hma-inkei, khana kara hma-inkei akahmin hei kha anhei choina sik ke’n kaleimantluk pek hei. Eh Pathen, hiseng hei hi mandonsōt hei roh khana hiva sik a rahming ṭhatna kha apek roh.
Kei katlasam eng khana sara kachang eng, O Rōngpu, tâk nang in kei amahngi mak che. Nang chu kakahukpa leh ka-Pathen che kae, kei inṭangpui sik a hong inrang roh!