Ka’nrepui malei kaseihei khan kei re tor makna chunga manuisōna amannei mak hei roh. Ajâr kasea ani kahōt hei khan kamalung inrimna chunga amanuisō mak hei rasoh!
Ke’n kurkhum a ka-om hei hneng kahri sik, ‘Sōksōt jo ruh!’ a’nthima aka-om hei hneng, ‘Vâra hongsōk jo ruh!” kati sik. Anmani kha tlâng chunga phi kasâk kemōng rup ka-ang sik hei;
Akimvea aka-om jât-hei dōina chunga Chunghnung Rōngpu ke’n kahnuknat a kahrisōt jo, kakhôk det a Edom chunga kahri kae. Manuisōna leh êngset pum a karam kha anhlōa aramhâng hei kha anta anmanchanga kae.
Khavakha kankadōi, “Rōngpu nan-Pathen khon mo ka-om jo?” tia ani kader kankadōi mama hei kha’n anhmu sik khana inzak sik jo hei. Hlam a bōnthlōk kapōa chōnnek a, tor a anka-om kha kanhmu sik hei.
Khava pha Rōngpu’n Jerusalema ka-om mihei kha ahuk sik jo hei, ankâra akatlasam pen kha’m David kapōa kahrat sik jo. David sōn leh pârhei khan Rōngpu ngevahei kapōa, Pathen kapōhrep a hlam ankei sik jo hei.
Tâk-kha kei ani kajui nangni sik a chu, kei hukna rathahrat nanchunga kanisat kapōa kasōk sik khana kani ra-âng kapōa damna apek sik chei. Serōnga inphut sehratte masōsōt kapōa inpâk a kasōksōt sik jo chei.
Kei anitaksen jâra ansetnahei rangei mandam anchenna sik leh Pathen takadeisōt mihei kâra hmun anchenna sik a anmani hmit namanvâr pek sik hei khana inthima inphut vâra, Seitan ratha neina inphut Pathena nahong mahe sik hei kae.’
Khana khan jân inti om mak jo ning, kanivâr leh hmeivâr rangei mak jo ning, ajârchu Rōngpu Pathen kha anvâr kachang sik jo, khana renghei kapōa are-rea anmani’n vai antarôn sik jo kae.