Akapu khan ahnenga, ‘Kaṭha natlo jo, mikaṭha leh taksen ka-om sōk! Nang aja katlômtek chunga taksenthei kachang che, akatamtak chunga kamanngan sik che kae. Hong roh kei inpâkna hin chen vanei jo roh!’ ati.
Hmating ajingte kasea, ahmai raleia kakhup a, “Apa, achangthei sik inchu, hiva inrengna kōklei hi keia inphut alosōt pek roh! Tâk kei racham changmak sona nang racham chang rasoh,” ati.
Inn kapupa kha vōi khat chu akathōia kot alakir sik, khava pha nangni vângting kot nanrakia kangir sik cheia kha, ‘Apu, kot amahlang pek roh!’ nanti pha ama’n ahei masôn sik chei, ‘Nangni khona inphut akahong chei mo ke’n manhret mak chei eng!’ ati sik.
Tu achang inum Pathen lungdo tlo sik akatup mi khan kaman theina hi Pathena inphut akajōng a-emak leh kabing ratha neina vâng kahri kae ti hi amanhret sik.
Takkasenhei kha anmanhnet hei khana kadik a an-om ṭhakna sik a mathokna anleinei hei. “Pathen Rengram hlutna sik a khōdeng theina hingja nide nger sik kasōk,” tia anleimanthei hei.
Nanloi kâra mi inkhat Jesu Christa sōk Epaphras in chibei ahei pek chei. Ama’n nangni Pathen lungdo katluktak a akajui, pui katluk leh akahnōm inchên jo Christian, akangir inhnet nanchangna sik a Pathen hneng angêk a, nangni sik a malung kahluttak a derna aneia kae.
Hma inkeia Ṭong kaṭha akathei he’n châmhngatna kha leichen tor mak hei ajârchu taksen mak heia kae. Khava jâra akachen sik a milak hnōmpek a leika-om jo hei.
“Tu achang inum apōnsi kasôp inthengpet a khana hringna thingkung kara kasâk sik a ratha kanei khana sōngkot a kahlut a khōpui akatlung kha mikahōihei kae.