Nang in nakadeisōt hei kha, nahmun inthenga aka-om sik a najōngṭhōi hei kha, mikahōihei kae. Na-inn shunga neinâk intheng hei leh nabek-inn intheng shunga vângpekna hei vâng khan, keini katlâi sik ung.
Karahōn shunga kahlut jo eng kalungdinu, kalômnu. Marim katui kareibō thingbō kakhôm manchun hei; Kakhōihning leh khōithlar hei kasâk hei; Kasene leh kaju ka-in hei. Lungset a nan inrui mak hma seng in ruh, sâk ruh kalungset hei seng.
Khana tu achang inum kei tapek sik tui ka-in mi khachu atui hrenôk hêrmak jo ning. Kei tui pek sik khachu, kapek mipa shunga khan hringna tui kapût a kalōng sik, khana kumleikōa hringna apek sik kae.”
A’nhmangthei bu jongna sik a ṭōn rahnak a tlomak ruh; khava kanek a, kumsôt hringna bu jongna sik ṭōn rahnak a tlo jôk ruh. Hiva bu hi mihring Sapa’n apek sik chei, ajârchu Pa Pathen khan ama chunga hnōm pekna mêrchîkna adapek jo kae.”