25 Ke’n kalei ṭit chea, nasêr kha kase enga ralei thōia kathup a kae. Enroh! Nata kha hi kae,’ ati.
Heisa mo miratha kase’n inna inphut vâng akasōk hêrmak? Heimo antaṭit? Shabakkai mo?
Rōngpu’n ahri, mahngina nantanei, khava ṭitna nankape pathenhei kha tuhei mo? “Nangni’n kei hneng maleisei nanhria, khana kei hi nanmahngi cher jo eng. Ke’n pha kasôttak sip katia ka-om jâra kei hneng kajana pek sik kha akahai jo chei mo?
“Khava sōa sêr 1,000 kachenpa sōk kha’m kahonga, ‘Apu, nang mi kakhôktak inkhat nachang kamanhret che; hmuchi navor makna hmun a na-ât, khan chu nakathek makna hmun a nakhôm mantûp a kae.
“Akapu’n amasôn, ‘Mikaṭhamak leh ratha kase sōk!’ Ke’n kavor makna hmun a ka-ât leh kakathek makna hmun a kakhôm mantûp namanhret mo?
Heijâra mo niti’nchu Pathen tapek chei Rathla khan nangni sōk manchang mak chei khana ṭitna amannei mak; khava kanek a Rathla khan nangni Pathen sahei amanchang jo chei. Khana khava Rathla hrat vâng khan eini’n Pathen hneng, “Apa, kapa,” amantitor mea kae.
Tâk-kha ṭit kasehei, mikahōnhei, mikathat-hei, omchen kase hei, dôi kachoihei, limsyem inmuk hei, khana malei kaseihei seng omna sik a hmun kha hmei leh kât kângna dîr kha kae, khavakha vōi 2 tlukna thina kha kae.”