27 Tâk Jesu’n naipangpa kut kha amatua akei mathōisōt a kangirsōt jo.
Kei Rōngpu nan-Pathen eng kae; Ke’n rathahrat kapek cheia kahri, ‘Ṭimak ruh; ke’n ka’nṭangpui sik chei.’”
Tâk mipuihei kha ahnong sōtsō pha, Jesu’n nuhngâknu innden shunga kahlut a akut avamatupek, khana nuhngâknu kha kathōisōt jo.
Ama’n amanu hneng leikasea, akut amatua, akei mathōa kae. Ahritlun khan amasō jo, khana amanu’n anmani razenna aleiphut jo.
Jesu’n alungsetna kasip a, akut azera asit, “Ke’num kamadu, intheng roh,” tia amasôn.
Ama’n akut amatua, “Talitha, koum,” hiva tina chu, “Naipangnu, ke’n thō roh kati che kae,” ati.
Jesu’n hmitkachopa kha akut a akeia khō vângting aṭhōisōt jo. Ahmit amachi thlōn peksōa, achunga akut adapek a ahnenga ader, “Heikhat nahmu tor mo?”
Rathla kha inhnaktak a kapenga naipangpa kha hme kasetak a akei ra-êa, kasōksōt jo. Naipang kha akathi kalōng ka-ang jo, khana mi rakip in, “Ama kathi jo!” anleiti.
Jesu’n innshung ahlut sōa, asonle he’n marûk a ahnenga anleider, “Heisa mo keini’n rathla kha kantahnong sōt tor mak?”
Rehlam kakeipa khan akut a akeia, ahlopdet a aṭhōisōt a ader, “Heimo hripek sik enga nahong rôn?”
Khang’khan akut changting amatu pek a aleikei mathōi. Khava laitak khan ake leh ake ârtui hei kha hong kangar jo.
Peter in arahlânga akei manngir jo. Khava sōa renghmeihei inveina takkasen rakip abek heia, amanu kha kahringa apek jo hei.