12 Jesu inphuhronga ati, “Heisa mo tûnlai khanga mihei hin ṭōn-inlak antader? Kahri pek chei kae, kha changmak! Hiva mihei hneng khang khava hmu manchênna kha inpek mak jo ning!”
Keini’n ama kanhnōisea kahlonsōt; ama’n inrengna leh natna ade. Tûte inkhat in a-en bek um enmak hei, ama kha heite aka-emak kapōa heisak mak me.
Khava sōa Dân ojahei leh Pharisee ṭhahrep in ahnenga anti, “Oja, keini’n nanga inphut ṭōn-inlak inkhat kanhmu hnōm.”
Tûnlaia mihei hi heituk a akaṭhamak leh Pathen kadonmak jo hei mo! Nangni’n mêrchîkna ṭōn-inlak inkhat malâr sik a nantader eng mo? Changthei mak! Nangni hnenga mêrchîkna ṭōn-inlak inkhat rōk a’npe sik chei khachu Jonah ṭōn-inlak kha kae.” Khan chu ama’n adahlon heia kase jo.
Jesu’n a-en manve bit heia ahnuk leikana, tâk anmani sik a lungkhamna aleinei, ajârchu anmani anmalung kasak khana dikmak hei. Khava sōa mipa hnenga, “Nakut manzit roh,” ati. Ama’n amanzit a akut kha kadam jo.
Anmani’n taksenna annei mak jâra khan inlak aleisak hêr. Khava sōa Jesu’n khava hnenga khō rakip a kalônlea mi aleimanthei hei.
Khava sōa Jesu’n marvânting a-ena, malung kana tak a inphuhronga, mipa hneng khan, “Ephphatha,” ati, “Inhlang roh!” tina kae.
Adahlon heia, rakōng achōng nôk jo, khana dîr rekhat ting rakan sik a intôr jo hei.
Jesu’n anhnenga ati, “Heituk a taksenna kaneimak mi chei mo! Heituk kasôt mo kala’nṭhōipui sik chei? Heituk kasôt mo kala-omsap pui sik chei? Naipangpa kha kahnenga heiṭhōi ruh!”
Ama’n khōpui kha ahei hnai jo, aheihmu pha ṭajai asuikhum jo,