29 Kara kha ahonghmin pha, mipa khan akoite vânga ât aphut jo, ajârchu sa-ât pha kha hong katlung jo.”
A-ât pha katlunga akahmin sabor kapōa, nang hi kum katamtak kahring sik che.
Anmani khangtuk khan ṭhamak hei; savōk pha sâng ât kapōa âttan hei ruh; vomhrui epna kapōa vomhrui epna kasip a ju kha ahong inletmak kârseng ep-mannōi hei ruh.”
A-ât phamak kârseng gehu leh kahar keksap jo hei rasoh. Khava pha saka-ât hei hneng ahma inkeia kaharhei phoisōtna sik, ahloma khitna sik khana hmeikhura hlon manhlutna sik, khava sōa gehu hei kha khôm mantûp heia sasōra thōn manhlutna sik kahri pek sik hei.’
Ralei khan abinga hmuchi kha amankhangsōt a kara amannei, ahma inkeia ajîk, khava sōa akai, khava sōa akara kasiptak savui hong kasōk.
Khava pha, maichâma hmei katinta, ngeva hlop inkhat heikasōk. Ama’n kôite kangeijap kanei hneng khan rasa inhnaktak a a-ôn, “Nakôite hmang ina, raleichunga vomhrui theihei kha ṭhōt jo hei roh!”