33 Jesu’n amasôn heia, “Tu mo kanu? Tuhei mo kanaipahei?” ati.
A-innkō he’n aṭong hi anthei pha, ama inkôk sik a leikasōksōt hei, ajârchu mipui he’n “Ama invet jo,” anleitia kae.
Jesu kimvea mipui le’n ong hei khana anmani’n ahnenga, “Enroh, nanu leh nanaipa hei, nanainu hei vânga ka-om hei, nang anjong che,” anti.
Ama’n akimvea a’n-ong hei kha a-en manve bit heia, “Enruh! Kanu leh kanaipahei kha hin ka-om hei!
Ama hi thingṭōn katlopa, Mary sapa, James, Joseph, Judas leh Simon hei sōpui kha changmak mo? Anainuhei hin aka-om hei changmak mo?” Khang’khan anmani’n leirahlâng mak jo hei.
Ama’n amasôn hei, “Heisa mo nangni’n kei nantajong eng? Kei kapa inna ka-om sik hi manhret mak chei mo?”
Jesu’n amasôn, “Heimo tlo sik kha amanthei mak roh. Kapha latluk mak.”
Kha achang jâra keini’n tûte inkhat mihring taksa lang tinga mandon mak jo ung. Pha khat a Christa kapha kha’m taksa ralei ngaia kanleimandon, tâk tûnchu mandon mak jo ung.
Annu anpa, ansōpui leh ansahei chunga kanek a, Anhnōmna che kha kalentak a anmalâr. Naṭongpek anjui Khana nang intepna kha anjui mathlung.