17 Jesu’n atheia amasôn hei, “Akadam hei sik a thempu rangei mak, tâk akanahei sik a arangei kae. Kei mi kalûrhei kabea akajōng eng changmak, tâk mikasehei kabea akajōng eng kae,” ati.
Tâk-kha ama’n apa kha amasôna, ‘Enroh, kum hiseng sōk kapōa ṭōn kahei tlo jo, naṭong inkhatbek um juilo tlomak eng. Heimo napek jo eng? Kete inkhatbek um kaṭim kare hei leh revei tlona sik apek mak che!
Kha leh in-anghrep a, malung thleng sik inngeimak kajathei 99 kanek a mikaset inkhat in amalung athleng jâra marvân chunga inpâkna ka-om chet sik ti hi ke’n kahri pek chei kae.”
Jesu’n anhnenga aleiti: “Nangni hi mi tahmu sik a nanbinga a’ndiksak hrep chei kae, tâk Pathen in nanmalung amanhret. Ajârchu mihring in kalentak a amandon kha Pathen hmit-hmua chu heite hnemmak.
Jehudihei leh Jât-hlop hei hneng in-angtlinga ansetna inphut Pathen langa anhong inhena sik leh ni-Rōngpu Jesu antaksenna sik a khôk saktak a kaleihri pek hei.
Eini ṭhatmakna rakip a inphut ani kahuksōt sik a leh mi intheng ama ta rōk akachang sik mea khana akaṭha katlo hnōm nichangna sik a, ama’n abinga eini sik a inpek sōt joa kae.