Ke’n sing rong tia kamandon pha khana raleichunga heimo akasōk tia ka-en pha akaia ke’n kahei manhret khachu, nang in sûn leh jân a jeloa inṭhanga ka-om tor sik che,
Nanneihei jōr una, sara khōdeng kathei pek hei ruh; nanbinga sik a’nhmang theimak sêrkōk hei inda ruh khana akatlasam hêrmak sik marvâna nei leh hao kha manbuk ruh, ajârchu khahei kha inru’n marûk tor mak khana ra-nge’n sâktor mak a kae.
Mi inkhat in nangambe inkhat ting akaben inchu, lang khat ting um madopek roh; mi inkhat in nazakkō kalen akasut che’nchu, nazakkō ate kha’m peksa roh.
Milak-hei pe hei ruh, nangni Pathen in apek sik chei. Akasip phet, pek hnōmtak a inthōpuina, nankut inhlei leoa abunpek sik chei. Milak sik a natena kha nang sik a Pathen tahmang sik tena kha kae,” ati.”
Rōngpu Jesu atak-khet in aleihri, ‘Rahlâng kanek a pek hin inpâkna ka-om chet,’ ṭong hi mandonsōt pum a ahlam rakip a hinga rahnak a ṭōntlo hin akatlasam hei bômtorna amannei me ti hi kamalârpek jo chei.”
Ni-Rōngpu Jesu Christa maritna me kha nangni’n nanmanhret; ama sara changna vâng nangni mikahao nanchangna sik a, mikahao ama kha nangni sik a abinga sara inchang joa kae.
Malung inthenga anbinga hringtheina anhmuna sik leh sara khōdeng katheihei an-inthōpui torna sik a, inru katlo ṭhak mi kha, inru akabâng sik kae khana ṭōn atlo sik kae.