Abraham in ahmai ralei asuktōa inbok a akamuk, tâk ama’n amandon pha amanuia, “Mi’n kum 100 atluk pha sa alaneitor sik mo? Sarah kum 90 jo hin nai alanei thei sik mo?” ati.
Nang in nakadeisōt hei kha, nahmun inthenga aka-om sik a najōngṭhōi hei kha, mikahōihei kae. Na-inn shunga neinâk intheng hei leh nabek-inn intheng shunga vângpekna hei vâng khan, keini katlâi sik ung.
Nangni’n nanrangei mak inchu, Nan-inlensak jâra, marûk a kaṭap sik eng; Inhnaktak a kaṭap sik eng, kahmit rathli kalōng sik ajârchu Rōngpu mihei kha rekahringa ankeisôn jo heia kae.
Kamihei kaheiṭhōi male hei pha, anṭap pum a derna annei pum a he’nle sik hei. Anmani an-insuk inpaimakna sik a, kavakōk tuidung heia, hlam inne heia kaheiṭhōi sik hei. Kei hi Israel pa kapō eng kae, Ephraim hi kasapa upapen kapō kha kae.”
“Jerusalem khōpui shunga vase roh khana khōpui shunga mater ka-om rakip tlo jâra inrengna leh khōdeng theina akachang hei machea mêrchîkna inkhat et vadapek hei roh.”
Jesu’n amasôn, “Nang in Pathen kutchoi pek kha namanhret a, khana tui in sik nakaderpa kha namanhret a, nang in ama hneng jôk nalei der inchu, ama’n hringna tui apek sik che kae.”
Jesu’n anhnenga ahri, “Hringna buhlom kha kei eng kae. Kei hnenga akahong mi kha ahei tik a avon ṭâmmak jo ning; kei anikataksen mi kha ahei tik a atui hremak jo ning.
Enmansinna shunga taksenthei kachang ṭhak kha mikahōihei kae, ajârchu enmansinna kha anrakan tor inchu, Pathen in alungset hei hneng pek sik a aṭong tepsa hringna lenlukhu kha tloman antarahlâng sik kae.
Khana len in-ongna inphut rasa inhnaktak a jōng kaṭong ke’n katheia hing’hin ahri: “Tûnchu Pathen inn kha mihring leh ka-omsap jo! Ama’n anmani a-ompui sik hei, khana anmani ami kachang sik hei. Pathen khet in a-ompui sik hei, khana ama an-Pathen kachang sik.