21 Khava pha Pharisee leh dân ojahei khan anbing kâra anhri manphut a, “Pathen teilo tûte’n setna rangei mandam tor mak! Hinga Pathen dōina ṭongkahri ama hi tu mo kae?” inti hei.
Khava sōa kasetna hei nahnenga kahrisōt hei; kaṭhena hei thup mak eng. Nahnenga kasetna hei hrisōt sik intluk eng, khana kaṭhena hei seng narangei mandam ri eng.
Rōngpu, kanderna che arangei pek roh, Rōngpu, arangei mandam roh. Rōngpu, kanderna rangei roh, khana atlopek roh! Mi rakip in Pathen che kae ti anmanhretna sik, in-êng mak jo roh! Hiva khōpui leh hiva mihei hi natahei kae.”
Nanmalung thlengna kha hmutheina sik hihei hi tlo ruh. Khana nangni’n nankâra, Abraham kha kanpu sōn kae, ti nôk mak jo ruh. Ke’n kahri pek chei kae, Pathen in Abraham sōn leh pârhei kha hiva hlung heia inphut hin asyemsōt tor a kae!
Ni khat ama’n mi amanthei lai hei, Jerusalema inphut leh Judea ram a inphut khana Galilee ram a inphut Phariseehei leh dân oja ṭhahrep khava hmun a khan le’n ong heia kae. Khana mi kanahei kha amandamna sik Rōngpu ratha hratna khan Jesu aleiompuia kae.
Anmani’n anmasôn, “Keini’n nang ṭōn kaṭha natlo jâra denghlon sik che kantati changmak; tâk nang in Pathen nahmu masi jâra kae! Nang mihring inkhat-hrep che’n, Pathen nabinga inchangsak che!”