48 Khana khava hmun a a’ntûp a aka-en hei seng khan omchen kasōk hei kha anhmua an-ôp ankabena an-innting inle jo hei.
Keini nanga inphut a le’nhesōt jo ung, tâk-kha inrangtak a he’nle hnōm jo ung. Nang in karâkna napek sō jo ung pha, kanmalung inrima kanlu kanmankun. Keini hnōise kanchen, inzak ung ajârchu kansinlai khan leikaset jo unga kae.’
“Tâk-kha ramsêr kaṭheipa kha kahlajap a kangira marvânting kapha’m ahmai mahe tor loa, a-ôp akabena, ‘Pathen, kei mikaset eng kae, aheilungset roh!’ ati.
Khana ka-om rakip naipang sik jâra leikaṭap hei. Jesu’n, “Ṭap mak ruh, naipang hi thimak, akaje hnâm kae,” ati.
Mipuihei khan hivahi anthei pha, anmalung leikadong hêr jo, khana Peter leh sonle lak-hei hneng, “Heimo kantatlo sik, sōpuihei?” anleiti!