18 Jehudi hlamkakei inkhat in Jesu ader, “Oja kaṭha, kumsôt hringna kachen theina sik heimo katlo sik?
Khana nang in heimo nahri sik antia ṭong inngei sik mi katamtak kahong hei, tâk-kha nang in tlo ruh nati hei khachu heite tlomak hei. Anbeia chu lungset ṭong anhri, tâk-kha an-inphâmna leh anhnemna jong khachu bângmak hei.
Chunghnung Rōngpu’n thempuhei hneng ati, “Sapa’n apa kajana apek, khana sōk in akapu kajana apek. Kei nanpa eng kae, heijâra mo kajana nantapek mak eng? Kei nankapu eng kae, heisa mo nantakaja mak eng! Nangni’n adonmak chei, kha’num nander eng, ‘Heikhonga mo kantadon mak che?’ nanti.
Jesu’n ahnenga ati, “Heisa mo akaṭha nati eng? Pathen teilo tûte akaṭha om mak.
“Kahri khachu tlolo cheia, heisa mo ‘Rōngpu, Rōngpu,’ nantati eng?
Khava sōa aṭhōisōt heia ader hei, “Ojahei, heimo katlo’nchu hukmanhringna kachen sik?”
Mipuihei khan hivahi anthei pha, anmalung leikadong hêr jo, khana Peter leh sonle lak-hei hneng, “Heimo kantatlo sik, sōpuihei?” anleiti!