Vâng inkhat hi mi rakip sik a in-angtlinga kajōng, khana hivahi raleichunga ṭhena akasōk hei seng kha leh thakhat kae. Mipui in anhring lai seng, anmalung kha ṭhatmak leh invetna kasip ṭhak, khana manhret phâkloa kathihei.
Keini nanga inphut a le’nhesōt jo ung, tâk-kha inrangtak a he’nle hnōm jo ung. Nang in karâkna napek sō jo ung pha, kanmalung inrima kanlu kanmankun. Keini hnōise kanchen, inzak ung ajârchu kansinlai khan leikaset jo unga kae.’
Ama’n a’ndupui hei kahnung ajui sik, tâk ama’n surtor mak hei ning. Ama’n anmani a-enlele sik hei kha’num hmuphâk mak hei ning. Khava pha ama’n ahri sik, “Kei kapuise hma inkeipa hneng inle sik eng, tuna ka-om kanek a ama leh kanleiom lai kaṭhachet a kae.”
Mihei kha omchen ka-en sik a heikasōk hei, Jesu hneng anhong pha, ṭai sōksōtna mipa kha pōn a’nsia malung kahlim senga Jesu ke kunga an-ong kha anhmu pha anmani ankhenga kaṭi jo hei.
Khantō khan Peter in ṭōn kasōk kha atak-khet achang kha aleimanhret jo. Khava pha ama’n, “Tûnchu takkhet a achang hi kamanhret jo! Herod ratha neina inphut leh Jehudi he’n tlosōt sik a antarei khana inphut anikasen sik Rōngpu’n angeva ajōngtir pek eng kae,” ati.