73-74 Nipa-nipuhei sōn Abraham hneng ṭong hing’hin aleitep, ani-inrepui heia inphut ahuksōt sik me kha le’ntep khana ṭitna kasea ama nirazen sik kha ahnōm pek me
Marvân kasyem Rōngpu’n kanu kapa inna leh ka-innkōhei ram a inphut aheiṭhōisōt eng, khana ama’n katu kasahei hiva ram hi apek sik heia ka-ôrtak a intep a kae. Nang in kasapa nuhmei sik inkhat naheiṭhōi torna sik ama’n nahma angeva ahei tir sik.
Nang hinahin om roh, ke’n ka’nṭhōipui sik che, mahâmṭhat kapek sik che. Ke’n hiva ramkei seng hi nang leh natu-nasahei kapek sik chei. Ke’n napa Abraham hnenga kaṭong leitep kha kamathlung sik kae.
Khava sōa, tuna antachen jo kara ṭhatna leh ram thai omna hi anpu anpahei hneng pek sik a kalei intepna kha hui kamathlung sik kae.” Ke’n kati, “Ôk, Rōngpu.”
Pathen in Abraham hneng ṭong a’ntepna khan, aṭong intep kha atlosōt sik a ṭong intepna inkhat anei. A’ntep pha khan, ama kanek a akalen a-om mak jâra abibinga arahming apan a kae.