“Rōngpu pathenhei kâra tu mo nang kapō aka-om? Tu mo nang kapō inlaktak a a’ntheng aka-om? Tu’n mo nang tatlo kapō ṭōn-inlak leh ratha kaneitak akatlo tor?
“Tu mo Edom ram a Bozrah khōpuia inphut a akajōng hi? Tu mo songhrep a ret kasen vânga kalûrtak a a’nvon, ratha hratna leh ngarna inṭhōia ahong injôk so?” Ama hi Rōngpu, huksōtna sik a ratha kahrat, aretorna akahri inthang sik a akajōng kae.
Tâk-kha Rōngpu, nang chu kei langa ka-om che, akalen leh akahrat che kae, kei kasuk inrim hei chu katlu sik hei. Anmani ahei tik a hmaimôkna anchen sik, ajârchu anmani’n chung sōkna nei tor mak hei. Anmani nuisō chen kha mahngi thei chang hêrmak ning.
Amansesōt jo hei, rathla kaṭhamak-hei kha mipa inphut kasōksōt heia vok-hei shunga vakahlut jo hei. Vok-hei kha ankhenga aja 2,000 kapō hei kae, hmebung kare panga katlânsuk heia dîr shunga katla inhlut sō jo hei.
Rōngpu, tu’n mo nang aṭitmak sik che? Nalenna kaphông sik tu mo akada sik? Nang rōk a’ntheng che kae. Jât rakip na-ânga kahong sik hei khana anhong kamuk sik che, ajârchu mi rakip in naṭōn kadik anhmua kae.”