Khava jâra tûnchu, Judah mihei leh Jerusalema ka-om mihei hneng anmani dōina sik a khana karâkna sik a intlukdek jo eng tia hripek hei roh. Anmani anset tlona kha anbângna sik, an-omchen leh anṭōn tlohei kha anthlengna sik a manthei hei roh.
Rōngpu’n nanpa-nanpuhei hnenga aleipek hei ram kha nankarōi achang thangna sik a khana ram a khan nan-om thangna sik a anmani’n nanhringkhō akaṭhamak hlam leh akaṭhamak ṭōn heia inphut nanhong inhesōtna sik anmanthei chei.
Judah mihei chunga ṭōnse masō sik a kamantluk hei hi anmani’n anthei pha, anṭhatmakna hlam heia inphut he’nhesōt thei khet sik heia kae. Khan chu anmani ṭhatmakna hei leh ansetnahei kha karangei mandam sik hei.”
Manthei hei roh, kei hi Chunghnung Rōngpu kachangkhet jâra, setna karônhei thina en-hnâm sik kha kahōi sakmak eng. Ansetnahei anbâng leh akahring sik hei kha ka-enhnōm. Israel, dikmak natlona kha hai jo roh. Heisa mo akathi hnōm che?
Bu anhngōina sik ṭong pek hei ruh; mipui intûpna sik bek ruh! Hlamkakeihei leh Judah mi rakip Rōngpu nan-Pathen Bek-inna mantûp hei ruh khana ahnenga ôn ruh.
Khava jâra Rōngpu hneng an-ôna, “O Rōngpu, kander che, hiva mipa hringkhō lona sik natlona shunga keini chunga thina karâkna apek mak roh! O Rōngpu, hiva katlo hi nang che kae.”
Rakōng katôr hlamkakei pa’n avahmua ahnenga ati. “Akajea aka-om che hi heimo natlo? Thōi ina nata-ôi pathen hneng der roh. Lungset a arôn me’nchu anibômthei sik me.”