22 Tupen mo atina jo ti hi manhret mak heia inhmakban jo hei, khat leh khat le’n entō hei.
Jacob khan Egypt ram a sâng ka-om ti hi athei pha asahei hneng, “Heisa mo heikhat bek nanta tlomak?
Bu ansâklai Jesu’n, “Kahri pek chei kae, nankâra inkhat in mikut a apek sōt sik eng,” ati.
Sonlehei anmalung kadong hêr joa inkha-khat in ahnenga ander et, “Kei natina eng chu chang hêrmak nu, Rōngpu?”
Anmani’n dokhâng chunga ansâklai, Jesu’n ati, “Kahri pek chei kae, kei leh akasâksap inkhat in mikut chunga apek sōt sik eng kae.”
Sonlehei kha anmalung kadong jo, inkhat bânna inkhat in ahnenga der anphut jo, “Kei natina eng khet chu changmak nu, kachang mo?”
“Tâk-kha enruh! Kei kapek sōt sikpa kha dokhânga hin kei leh ka-omsap!
Khava pha anmani kâra tupen mo khanga katlo sik kha tia indertō heia kae.
“Ke’n nangni nankhenga chungchânga kahri changmak; ke’n kakadei jo hei kha kamanhret hei. Tâk-kha ṭong inthenga, ‘Kabu kasâkpui mi kha kakadōia inṭang,” inti kha hui akatlung nger sik kae.
Jesu’n hiseng ahrisō pha, amalung inrim joa, inphôngtak a “Akadik kha kahri pek chei kae; nangni kâra inkhat in mikut chunga apek sōt sik eng kae,” ati.