Rōngpu’n ati, “Pase inkhat in anuhmei a’nṭhenpui joa, khana amanu khan pase hlop inkhat lômnu avachang jo’nchu, avea ompui theimak jo ning. Hivahin ram kha amanbōk sik kae. Tâk-kha, Israel, nang chu indupui katamtak nanei jo hei sōa, tûnchu kahnenga hong inle hnōm jo che!
Rōngpua inphut a’nhesōt hei nangni seng hong inle ruh; ama’n nangni amandam sik chei khana taksenthei amanchang sik chei. Nangni’n nanhri, “Ôk keini Rōngpu hneng kahong sik ung, ajârchu ama kan-Pathen kae.”
Judah mihei chunga ṭōnse masō sik a kamantluk hei hi anmani’n anthei pha, anṭhatmakna hlam heia inphut he’nhesōt thei khet sik heia kae. Khan chu anmani ṭhatmakna hei leh ansetnahei kha karangei mandam sik hei.”
Mipui he’n anti, “Rōngpu hneng inle jo rih! Ama’n nitak amantôn jo me, tâk ama’n amandam nger sik me; ama’n amantôn jo me, tâk ninat bi kha akatōmpek sik me, tlomak ning mo?