Anmani, nupui naiha kaphu kapōa, anmani ankhenga inpir sik hei khana lung nat in akatōm sik hei. Anmani ṭitpum a khat leh khat in-en sik hei, inzak a anhmai kanguireng sik hei.
Naiha kaphu kapōa nuhmei kaṭap rasa, nuhmei inkhat in sa ahma kakei amatet a a-inkōi rasa kapōa kathei. Khavakha akaphuk sântor lo Jerusalem rasa kae, akut arazit a ati, “Kei inhmang jo eng! Anmani kei kathat sik a kahong jo hei.”
Babylon remihei kha rekur shunga re tlo loa ka-om hnâm jo hei. Anmani inngamna inhmang jo, atloje manhret mak jo hei. Ankhōpui kur kot kakōi jo hei, khana an-innhei hmei in akâng jo hei.
Mihe’n, “Tûnchu kadai jo, ṭit sik om mak jo,” anti laitak khan manhret manloa inhmangna khan anchunga ajōng suk manhmang sik hei kae! Hivahi nupui nai kanei sik naiha kaphu a’nphut kapōa ajōng katlung sik kae, khana mihei kha tlânsōt tor mak hei ning.