Nangni ṭimak ruh – ke’n ka-ompui chei! Kei nan-Pathen eng kae — heite inkhatbek in maṭhitmak chei rasoh! Ke’n ka’nṭangpui sik chei khana kamanhrat sik chei; Ke’n kahrung sik chei khana kahuk sik chei.
Nang in tui inthûk napetan pha, ke’n ka-ompui sik che; nang inrimna khan tor mak tin. Nang in hmeishunga narakan pha, akâng mak tin; akahong sik enmansinna inhnak-hei khan manset tor mak tin.
Anmani dōina sik a ke’n nang sum-êng rape bang kahnettak kapōa kasyem sik che. Anmani’n re antuk sik che, tâk ator mak hei ning. Ke’n nang kahrung sik a ka’nṭhōipui sik che, kahuk sik che.
Tâk-kha tu jât achanga Babylon Rengpa thōia anhlut a ama anrazen inchu, ke’n anmani kha anrama kaman om sik hei khana anhleihei mama an-inthlō sik, khana khan ka-om sik hei. Rōngpu ke’n kahri jo kae.”
Rōngpu kha dōimak ruh khana sona aka-om mihei so ṭitmak hei ruh. Kabeitak a nitor sik hei. Rōngpu’n eini a-ompui me, ankahrung pathenhei ator jo hei; khava jâra ṭihêr mak ruh.”
Tâk-kha Rōngpu’n kei a-ompui enga khana ratha ngarna apek enga Jât-hlop hei seng tarangei sik a ke’n pui katluk a ṭong kha kaleihri manthang tor a kae; khan chu thina sik ṭong mathlâkna inphut hukmanhring leikachang jo eng.
Na-inrinna sik leh inngamna sik a kaṭong pek che kha mandonsōt roh! Ṭitmak roh khana malung mathla mak roh, ajârchu Rōngpu na-Pathen ke’n nasena chen a ka’nṭhōipui sik che.”