Ke’n Egypt mihei ṭōnmantluk hei hme masōpek mak hei ning, khana an-omchen kamaset pek sik hei. Anmani’n anlim hneng inthōpuina ander sik, khana rathla inbekpui hei hneng leh akathi rathlahei hneng ṭong kader sik a kase sik hei.
Ṭap ruh, nangni hlamkakeihei, kamihei kemōng kakhemhei, rasa inshângtak a ṭap ruh. Ralûm de una vaiphin kâra inkhōn ruh. Nangnihei thatna sik pha kha kahong jo, kemōngche kapōa anrachen sik jo chei.
‘Mi innuisō kahrat hei, Enruh! mandonhla una thi jo ruh! Ajârchu tuninga katlo ṭōn hi tu mo inkhat in ahri manchên pek chei inum, nanta taksen mak sik kha kae!’”