Tâk David in Abishai leh anaipa Joab hneng ati, “Nanmandonna kha tu’n mo ader chei? Inrimna mo nantapek sik eng? Tûnchu kei Israelhei reng inkhat jo eng kae, khana tuning Israel mi inthat theimak ning.”
Hnungpet a Reng Zedekiah’n kei kabek sik a mi ahei tir, reng-innpui shunga ahlop binga, “Rōngpua inphut sânsōt ṭong akajōng heikhat ka-om mo?” tia ader eng. “Ka-om,” tia kamasôn, khana kahri nôk, “Nang Babylon rengpa kut chunga pek sōt sik che kae.”
Khava jâra rengpa’n Daniel surna sik a ṭong amasōa shabakkai kasip rōng shunga anhlon manhlut jo. Ama’n Daniel hneng ati, “Nang in kajatak a narazen Pathen in huksōt che rasoh.”
Khur kot khan hlung inkhat vâng ankhâr jo, khana tûte’n Daniel kha anhûksōt tor makna sik a, hlung chunga khan rengpa mêrchîkna leh aram mikalenhei mêrchîkna annamkhum jo.
Achish in amasôn, “Nahri kha kahnōm eng. Ke’nchu nang hi Pathen ngeva kapōa ṭong kajui inkhat che kae tia kamandon che. Tâk-kha reng alak he’nchu nang hi keini leh inṭhōia rehmun a se yamak ning anti jo.