Pathen in amihei kha suk manhmang jo hei rong aleiti pha, asōk kadeisōt Moses khan Pathen hmaikunga kangira ankasuk inhmang sik ahnuknat kha aleitinga kae.
Suk manrim hei inthōpui sik mi tûte ahmu mak jâra inlak asak a kae. Khava jâra anmani huksōtna sik leh re kha atorna sik a ama’n arathahrat ahmang sik a kae.
Rōngpu, Judah hi pui katluk a nahlon sōt jo mo? Zion mihei hi namater jo hei mo? Keini kandam tor makna sik hrep a heisik a mo sungbi namanrôn ung? Keini’n mōngna sik kan-en, tâk heite akaṭha sōk mak; keini’n damna sik a inhōr ung, khava nek a, ṭitna jôk kahong.
Ke’n ṭhatchômna kamannei nôk sik chei; nankôkna bi kaman dam sik, nankadōi he’n, ‘Zion hi hnongsōt jo kae, tûte’num donmak jo hei,’ anti’num leiti hei rasoh. Rōngpu ke’n kahri jo kae.”
Achang inum hiva khōpui leh amihei hi kaman dam sik hei khana antaksa kalamanṭhat nôk sik hei. Anhnenga lung mōngna leh inhukna katluk a kalamanhmu sik hei.
Egypt mihei, Gilead a vase ruh, khana hlei leh ai vajong ruh! Nanhlei leh ai rakip hnemna kase kachang jo hei; heite inkhat in amandam tor mak chei ning.
Tuikhur in atui kha insimrenga ada kapōa, Jerusalem in aṭhatmak kha adaṭhak. Khōpui shunga innâk-inse, suksetna hei kha katheihei; natna leh intônna bi kahmu hei.
Kahnuknat in khava bang asukkhōi pha, ahmun a akangirtor sik leh bang kasyemtor sik khana ram kha asuk manhmang pha akahrung tor sik mi inkhat ke’n kajong, tâk tûte inkhat hmutor mak eng.
Mipui he’n anti, “Rōngpu hneng inle jo rih! Ama’n nitak amantôn jo me, tâk ama’n amandam nger sik me; ama’n amantôn jo me, tâk ninat bi kha akatōmpek sik me, tlomak ning mo?
Nanat intônbi mandamna sik om mak, nakôkna bi kha dam tor mak jo. Nang sukkhōina ṭong akathei rakip in inpâk a ankut ankaben. Abângna kase narahe-setna inphut tu mo inkhat a’nphesōt jo aka-om mo?
Eini hi setna shunga nithi theina sik khana akadik a nihring theina sik Christa amatak in nisetnahei kha ataksa chunga thingrakea arôn pek me kae. Asungbi rôn vâng khan nangni amandam jo chei kae.