Rōngpu’n ahri, “Ke’n kalungset mihei khan ṭōn kaṭhamak kha antlo jo. Kabek-inn shunga ratha anneina sik heimo aka-om sik jo? Anmani’n ṭong intepna ansyem leh ran inthoina annei leh inrengna hi kanting tor sik tia antamandon mo? Khava khan amanhōitor sik hei mo?
Rōngpu, Judah hi pui katluk a nahlon sōt jo mo? Zion mihei hi namater jo hei mo? Keini kandam tor makna sik hrep a heisik a mo sungbi namanrôn ung? Keini’n mōngna sik kan-en, tâk heite akaṭha sōk mak; keini’n damna sik a inhōr ung, khava nek a, ṭitna jôk kahong.
Kapek chei ram hi nantamasō sik kae, khana nangni’n nantamanhret hêrmak ram a nan-inrepuihei sepa kamantlo sik jo chei, ajârchu kahnuknat hi hmei kasûk kapō kae, ahei tik a kasûk ṭhak sik.”
Rōngpu’n kahnenga ahri, “Jeremiah, kami inkhat in a-emak leh sânkathem inkhat in, a-emak leh thempu inkhat in nahnenga, ‘Rōngpu ṭong kha heimo?’ tia aderche’nchu, nang in hinga nahri sik kae, ‘Nang Rōngpu sik a phurhrik che kha kae, khana ahlon sōt sik jo che kae.’
Khava jâra ke’n Shilo chunga kaleitlo kha nangni tataksen kabek-inn chunga hin katlo sik jo kae. Hiva nanpu sōnhei leh nangni kapek jo chei hmun a hin Shiloa katlo kapōa katlo sik kae.
“Jerusalem mihei, ṭajai sui ruh; nansam vo una hlonsōt ruh. Hmebung chung heia kathi hrena hla sak ruh, ajârchu Rōngpu kei kahnuk kana jo, khana kamihei kahlonsōt jo hei.
Rōngpu’n ahri, “Anṭhatmak tlo rakip hi Gilgal a inphut jo kae. Khana inphut ke’n kamater manphut jo hei kae. Ṭhatmak antlo jâra, karam a inphut kahnong sōt sik hei kae. Lungset nôk hêrmak jo hei ning; anhlam kakei seng in kei andōi enga kae.