hiva hringkhō shunga antamadu rakip akachen jo heia inphut ahuk roh; anmani sik a namanbuk inrengna vâng khan karâk hei roh; ansahei sik a’m akatluk set chang rasoh, ansahei sa nôk he’n a’nhlei ajing kha chen nôk hei rasoh!
Khava kanek a, nan manuia rehōi nantlo. Sâk sik a kemōng leh se nanthat a, khan chu ju nan-ina kae. Nangni’n nanti, “Eini’n sâk rih, in rih! Jînga chu kathi sik jo me.”
Rōngpu’n ati, “Enruh, Jerusalem nupuihei heituk-hrep a a’nlensak jo hei mo! Chungting anhnar anmantanga kalôn hei. Ahei tik a mihei keimathlâkna sik a antlo. Inṭhatsak a ke anchoi, ankea paisereng rasa anmasōk a kae.
“Hivahi rangei roh, hōina rōk indu nang, kahring leh inhuktak a ka-om eng kati nang. Nang in Pathen kapōhrep a kalen eng nati, nang kapō alak inkhatbek om mak nati. Nang in heitik a renghmeinu changmak ning tia indon che achangmak leh nasahei thina jâra inrengna chenmak ning nati.
Tâk-kha, Rōngpu, nang in kei namanhret eng; heimo katlo heituk a kalungset che mo ti kha nahmu. Hiva mikaṭhamak-hei hi kemōng rachen sik hei kapōa keisōt hei roh; antuk thatna sik pha kha atluk mak hma seng hrung hei roh.
Ṭap ruh, nangni hlamkakeihei, kamihei kemōng kakhemhei, rasa inshângtak a ṭap ruh. Ralûm de una vaiphin kâra inkhōn ruh. Nangnihei thatna sik pha kha kahong jo, kemōngche kapōa anrachen sik jo chei.
Ziona kahōitak a ka-om khana Samaria a ka-ôrtak a ka-om nangnihei sik a heituk a ṭit ka-ompek chei mo, jât kalen Israelhei hlamkakei kalenhei, mipui in inthōpuina kangek sik a anta heisor jo hei, nangni!
“Tâk-kha Abraham in ati, ‘Eh sapa, mandon roh, nang hringkhōa neinâk kaṭha rakip le’npek jo che, Lazarus in akaṭhamak rakip aleichen jo. Tâk-kha tûnchu ama kahōia hin ka-om jo, nang in khōdeng nathei joa kae.