Ke’n kader, “Rōngpu, heijâra mo ram hi a’nhmangsō jo khana nêrdiram kapōa akachâr jo, khana tûte’m khava khan se leh hong antatlo mak jo? Hiva inhret tor sik tu mo akasingdet aka-om? Tu hneng mo hivahi namanthei heia, khahei khan hiva ṭong hi milak hneng antahri pek tor sik hei?”
Nanbing omchen et nanta-ensui sik kae. Hivahi aṭhat inchu, tu mo inkhat taleitlo kha leh telo jena, nangni khet in nanta leitlo chunga inlensaktor sik chei.
Achang ravâng Pathen mi kachang nang in, hivahei rakip hi dahlon hei roh. Dikna, bek-ôina, taksenna, lungsetna, dehratna leh nunhōina changna sik tak intlo roh.
Tâk-kha mi inkhat in ahri sik, “Mi inkhat in taksenna anei khana inkhat in ṭōn tlona anei.” Kei masônna khachu hi kae, “Ṭōntlo kasea heikhong mo mi inkhat in taksen kha anei tor amanhmu roh. Ṭōntlo vânga kei taksenna chu kamanhmu sik che.”
Kasōpuihei, nangni mi katamtak mi’nthei akachangmak sik chei kae. Nantamanhret kapōa, eini mi’nthei me hi milak-hei kanek a kakhôk chet a niṭong antan sik kae.