Ama’n jât kalenhei kâra innâkna ṭong atanpek sik hei. Anmani’n anchemjâm hei kha lôngkhuma ankheng sik hei khan chu ankasei hei kha thing bâk thlâkna chemcha a ankheng sik hei. Jât-hei kha re katuk se nôk hêrmak jo hei ning, re tlona sik a intluk hêrmak jo hei ning.
Ama’n kemōng kakhem kapōa akemōnghei kha a-en kaṭha sik hei; Ama’n kemōnghei kha akhôm manchun sik hei khana abân vâng akadom sik hei; malung innemtak a anpui hei kha hlam akei sik hei.
Akatlâksam hei ratha manngar torna sik a, Chunghnung Rōngpu’n hri sik kha amanthei eng. Amanthei sik eng kha rangeina sik a jîngkâr katai manhret hnōmna amannei eng.
“Tu mo Edom ram a Bozrah khōpuia inphut a akajōng hi? Tu mo songhrep a ret kasen vânga kalûrtak a a’nvon, ratha hratna leh ngarna inṭhōia ahong injôk so?” Ama hi Rōngpu, huksōtna sik a ratha kahrat, aretorna akahri inthang sik a akajōng kae.
“A’nhmanghei kha kajongsōt sik hei, akalôn lele hei kha kaheiṭhōi male sik hei, an-intônbi hei kha kakatōm pek sik hei, akanahei kha kaman dam sik hei; tâk-kha khava akathai leh ratha kaneihei kha kamanhmang sik hei, ajârchu kei akadik katlo kemōng kakhem eng kae.
Keini Rōngpu kadōia setna kanleitlo jo, khava sik a tûnchu pha chomkhat sik a ahnuk natna kha kantade sik kae. Tâk-kha achaina ting chu ama’n keini ahrung sik ung khana kanchunga ṭhenahei kha amandikpek sik ung. Khōvâr hmun a aṭhōi sik ung, khana ama huksōtna kahmu theia kahring sik ung.