Ratha innok pum a ahnenga inkun ruh; kha achangmak inchu ahnuk kha inranga hongkana sik, khana nangni inrangtak a kathi sik chei. Ama tahrung sik a ahnenga akase rakip kahōihei!
Tâk Pathen in kanihei kha amantlôm jo; amantlôm mak inchu, tûte hring tor mak ning. Hei-achang inum ami kadeisōt hei sik jâra Pathen in kanihei kha asukmanbong pek sik hei.
“Apu, ke’n manhret mak hei eng. Nang in namanhret hei,” tia kamasôn. Khana ama’n kahnenga ati, “Hiva mihei hi suk manrimna inphut a kahringa akahong hei kha kae. Anmani’n kemōngte thisen vâng anpōnsi anta’nsôp inthenga antamanchek jo hei kae.
Ama kha hlam sira kemōnghei kur hnenga hlungkhur shunga, te akasōk sik a kahlut jo. Hinga leikasōk jo, hlungkhur shung khan David leh ami he’n amak hma a khan ale’nthupdek jo hei kae.
Aloi he’n ahnenga anti, “Hivahi nang sik pha kaṭha jo kae! Rōngpu’n na’nrepuihei kha naratha hratna thōia kada sik hei ati kae; khana namadu hrep kha ahnenga natlo thei jo.” David kha inchômsōt a Saul manhret loa azakkō hmor atuktanpek jo.