hiva hringkhō shunga antamadu rakip akachen jo heia inphut ahuk roh; anmani sik a namanbuk inrengna vâng khan karâk hei roh; ansahei sik a’m akatluk set chang rasoh, ansahei sa nôk he’n a’nhlei ajing kha chen nôk hei rasoh!
Pathen in karâkna apek chei pha, nangni’n heimo nantatlo sik? Ama’n ram kahlatak a inphut a, nanchunga khōdeng theina apek chei pha, heimo nantatlo sik? Inthōpuina hmun a sik khonting mo akatlân sik chei? Khon mo nanneihei nantathup sik?
Khava jâra ama’n ahongbek a, ‘Apa, Abraham! alungset ina Lazarus in akutpâr kha tuia heiphûm sona kamalei hi avamanchor mandai pekna sik eng ahei tir pek roh, ajârchu hiva hmei kaluma hin kei khōdeng kathei rei jo!’ ati.