10 Anṭong êng vâng anrachi neng jo eng. “Khon mo na-Pathen aka-om?” tia anderṭhak eng.
Sûn leh jân kaṭap eng, kahmit rathli rōk hi kabusâk kachang jo; ka’nrepui he’n pha rakip a ander eng, “Khon mo na-Pathen kha aka-om?”
Nang kakahrungpa che kae, heisa mo nadahlon eng? Heisa mo ka’nrepuihei êngset jâra khōdeng kathei ṭhak sik?
Kei ṭit-inpirna kanei, thina inrimna khan akahnur eng.
Mandonna kaneimak ṭonghri hei khan chemjâm kapōa inthûktak a atôn, tâk kasing tak a a’nhri ṭong khan chu malung nat damna apek.
Heisa mo pha kasôttak nadahlon ung? Keini hi nalamandonsōt hi sik ung mo?
Bek-inn kot hlutna leh maichâm kâra Rōngpu inzen thempuhei kha akaṭap heia antader sik kae: “Rōngpu, namihei lungset hei roh, jât-hlop he’n ‘Nan-Pathen kha khon mo ka-om?’ antia keini chunga hmumasina leh hnōisena mantlomak hei roh.”
Khavakha kankadōi, “Rōngpu nan-Pathen khon mo ka-om jo?” tia ani kader kankadōi mama hei kha’n anhmu sik khana inzak sik jo hei. Hlam a bōnthlōk kapōa chōnnek a, tor a anka-om kha kanhmu sik hei.
Pathena inphut mêrchîkna inkhat akachang sik kae. Khana inrimna khan chemjâm kangeijap kapōa namalung akadôt sik kae.”