17 Anmani’n kōr chu annei, tâk rasa theitor mak hei; khana anbeia khan kaphuk bek um sântor mak hei.
Ama ṭongpek a bōirōk chunga tui kha khō amanri; ama’n ralei inchaina inphut sumtuk ahei choi. Khōsûr kâra khō inphe asyem, khana akarōi bukna inphut thli kha ahei tirsōt a kae.
Hiva hmun a hin, mihringhei kamo heia inhmak a ka-om hei; lim kasyem hei khan hmit vârna annei ajârchu an-pathen syem hei kha akadik mak leh hringna kaneimak hei kae.
Anmani’n kamuk sik a thir vânga lim ansyema kae, dangka limhei, mihring mandonna hei leh mihring kut vânga ansyem heia kae. Khan chu anmani’n anti, “Khahei hnenga inthoina tōk ruh!” Heikhonga mo mi inkhat in amajôptor sik hei, khava sehratche limsyem mama kha!
Nangni inhmang jo chei! Nangni’n thinghar inkhat hneng nanhri, “Thōi jo roh!” achangmak leh hlungtlang inkhat hnenga nanhri, “Thōi jo roh!” Kut a limsyem in nangni heimo amanthei tor sik chei? Sana leh dangka vâng ankatōm tlit thei, tâk akahring rathla kha neimak.