17 Khana khan vahe’n rabu anchôm, vabang he’n fir thingkunghei lera anrabu ankei.
Anhnenga thingkung heia khan vahe’n rabu anchôm heia, inhrâm hei.
Lebanona inphut anta heirôn cedar thingkâra kamōnga inhnga che; tâk-kha nat in abôm che pha heituk a lungset ka-om sik jo che mo, nuhmei naiha phut ka-ang sik che.
Urôk bek inum inlena pha anmanhret; vaṭhu hei, pengler hei khana vakeng he’n hmun inthonna pha anmanhret. Tâk-kha kamihei nangni chu, nanchunga kavairôn dânhei kha manhret mak chei.
Khava bâk heia va jât rakip in rabu anchoma kae. Khava hnōia khan ramsha he’n te anneia kae; Raleichung jât he’n ahnōia châm inhnga heia kae.
Hiva thingkung bō hei kha anhme kaṭha, khana ralei pumpui tasâk sik katluk a akara inra. Ramsha he’n ahnōia châm inhnga hei, khana vahe’n abâk a rabu anchom.
Nang in na-inn kha mârhmu rabu kapōa inshângtak a nasak inum, ârsihei kâra aka-om a-ang jo’num, kakei mathlâk sik che kae.
Khavakha hmuchi kâra akasinpen inkhat kae, tâk ahong keksōt pha, hivahi kahar kâra akalenpen kung inkhat hong kae. Thingkung inkhat hong kae, vahei kahong heia abâk chunga rabu ankeia kae.”