Ṭōn rahnak a natloa raleia heikhat mankekna sik natlo sik kae; nataksa inphut ahong kasōk narathlen man na’nsâk sik kae. Nang raleia inphut ansyem che kae khana raleia na’nle mak kârseng hinga natlo sik jo kae.”
Ke’n rathahrui leh ravōi kapek sik chei, khana vun vânga kamakhu sik chei. Nanshunga kaphuk kapek sik cheia kha hringna kapek male sik chei. Khava sō leh kei hi Rōngpu eng kae tia nanmanhret sik jo eng.”
Tâk Moses leh Aaron in raleia anhmai andima anti, “Eh Pathen, nang chu hringkhō rakip sōkna che kae. Mi inkhat in aset pha, vaipui chunga nahnuk akana sik mo?”
Tâk-kha, Eh kaṭhōn, Pathen hnenga ṭong insôn sik, nang kha tu che mo? Ralei bephu inkhat in akasyem hneng, “Heisa mo hinga nasyem eng?” tia ader thei sik mo?
Achang ravâng ratha neina chunghnung kha Pathen ta kae, keini ta changmak ti kha malârtheina sik a, hiva rathla karōi manbukna kanei ung hi ralei be kapō ung kae.
Hiva raleichunga kan-omna pōn-inn taksa hi aṭet jo’num, ahei tik a omna sik inn inkhat marvân chunga, Pathen in keini sik asyempek ung ka-om ti hi kanmanhret.
Eini mihring pa kachang he’nchu, eini ankarâk me khana eini’n nikaja heia kae. Kha achang inchu, rathla Pa hnenga khan chu heituk akakhe chet a a’npek inhlut sik me leh akahring sik me mo!