“Nɩ ye, n bʋavʋarɩkɩŋ wʋnna, wʋnɩŋ maŋ faasɩ cho, ʋ ma n sʋŋ dɩ fɩalɩ. N nan nagɩ n Halɩkasɩka a yi ʋ ma, aŋ ʋ balɩ vuodiekemba dɩ kana ka yi Juu vuosi dɩ ba nan ye gbatɩtaanɩŋ n jigiŋ.
Die Piita die dɩ yene ko bala wɩaha, nɩɩŋmaayɩalɩŋ dɩ keŋ ligi be, ta lɔlɩŋ dɩ nyɩŋ nɩɩŋmaakʋ ma a baarɩ, “N Bʋachoti wʋnna, ʋ ma n sʋŋ dɩ paalɩ a fɩalɩ, nɩ wʋmma a yɩma wa.”
ta Ŋmɩŋ Halɩkasɩka die dɩ keŋ sʋʋŋ ʋ sikpeŋ aŋaŋ nyɩŋgbanɩŋ sɩba ŋmarɩŋ. Ta lɔlɩŋ dɩ nyɩŋ ŋmɩŋsikpeŋ a baarɩ dɩ, “Fʋnɩŋ fʋ yine n Bʋachoti; fʋnɩŋ n nine dɩ suuli.”
Die tɩ bie wo ʋ jigiŋ saŋŋa dieke tɩ Chɔɔŋ Ŋmɩŋ dɩ yɩna wa jɩlɩma chuulikpeŋkpɩɩkʋ ma wa. Saŋka mi die lɔlɩŋ die dɩ nyɩŋ tɩ Hagɩrɩtieŋ Ŋmɩŋ vuodieke dɩ yine chuulikpeŋkpɩɩŋ tieŋ wo jigiŋ a baarɩ dɩ, “N Bʋachoti wʋnna, vuodieke n nine dɩ suuline wo wʋnna.”
Die maŋ wʋŋ lɔlɩŋ dɩ nyɩnna arɩzanna ma a dɔma sɩba nyaakpɩɩŋ dɩ palala, ta bɩ nata sɩba nɩɩnatɩŋ. Ta bɩ dɔma sɩba goojinɩgɩrʋ dɩ ŋaana nɩga ʋ goojii ka kʋma dene wo.