29 Иосиф сэмԓаԓ нŏх эԓәтсәԓы пӑ Вениамин кащаԓәс, ԓўв апщеԓ, ԓўв аԋԏэԓ пŏх, пӑ йастәс: «Тӑм нын ай апщан, хŏй эԓты нын мӑнэма пŏтәртысты?» Пӑ йастәс: «Турәмән ат шавиԓайән, пŏхийэм!»
Рахиль пŏхәт: Иосиф пӑ Вениамин.
мўӈ хŏԓ и ащи ԋаврэмәт; мўӈ вещкат хŏйатәт; нӑӈ митйохԓан ӑнта хӑԋайән верәт ԓэрапты ŏтәт».
Ԓыв йастәсәт: «Мўӈ, нӑӈ митйохԓан, кӑтхŏщйаӈ йай; мўӈ Ханаан мўв эԓты уԓты и хŏйат пŏхәт, ай ŏтэв ащев пиԓән хӑщәс, итэв пӑ ӑнтом».
Нӑӈ митйохԓана партсэн: ‘Ма хŏщайэм ԓўвеԓ тўваԓән, мӑнэм ԓўвеԓ ватты урәӈән’.
Щишән, ӑнта нын мӑнэм ты китсәԓән, щит Турәм, Ԓўв мӑнэм фараон ԓӑӈкәр хуйа пŏтсәԓы, пӑ хŏԓ ԓўв хотәԓ кущайа, пӑ Египет мўв тӑйтаӈ ун кущайа ищи.