Te ki la ïawan phai noh, bad ki la ïapoi ha En-mishpat, kaba long ka Kadesh, bad ki la ïashoh noh ïa ka ri baroh kawei jong ki Amalek, bad ïa ki Amor ruh de, kiba la ju ïashong sah ha Hasson-tamar.
Te u la ong pat ha nga, ‘Nga kyrpad ïa me, to ïeng hajan jong nga, bad pynïap ïa nga, naba ka jingpisa ka la ngat ha nga; namar ba ka jingim jong nga baroh ka dang sah ha nga.’
Te haba u la khmih ha u Amalek, u la shim ïa la ka pharshi, bad u la ong, “U banyngkong na ki jaid bynriew u long u Amalek; hynrei, ka bakut jong u kan long ba un ïap duh noh junom.”
To khie mynta, bad to pom ïa ki Amalek, bad to pynjot noh khoit ïa kiei kiei baroh katba ki don, bad wat pynim ïa ki; hynrei, to men pynïap ïa ki bad shynrang bad kynthei, bad khynnah bad khunlung ba dang buiñ, bad masi bad langbrot, ki ut bad ki kadda.’ ”
Te u Dabid bad ki rangbah jong u ki la mih ïahiar thma ïa ki Geshur, bad ïa ki Geser, bad ïa ki Amalek: namar kita kiba la ju shong mynno mynno ha kata ka ri, shaphang kaba leit sha Shur, jin haduh ka ri Ijipt keiñ.
Te hamar kaba u Dabid bad u paidbah jong u ki la ïawan poi sha Siklag ha ka sngi ka balai, ki Amalek ki la lah hiar thma sha ka phang shathie, bad ha Siklag, bad ki la jop ïa ka Siklag, bad ki la thang ïa ka da ka ding;
Te u Dabid u la kylli ïa u, “Ma me u jongno? Bad me uba nangno?” U te u la ïathuh, “Nga u samla uba na ka ri Ijipt, u shakri jong u nong Amalek; te u kynrad jong nga u la iehnoh noh ïa nga, namar ba nga la pang noh mynta la lai sngi.
Bad u Dabid u la pom noh ïa ki naduh janmiet haduh kaba la noh ka sngi lashai; te ym shym la lait noh uwei na ki, hynrei, tang sawspah ngut ki samla, kiba la shong halor ki ut bad ki la phet ïap noh.