पर जवान विधवां रा नौं सूचिया च मत लिखयां, काँह्भई ताहली जे तिन्हांरियां भोग-विलासा रियां इच्छां बधी जाईयां, तां सै भीं ते ब्याह करना चाईयां कने मसीह ते दूर हुई जाईयां,
कने अपणे बर्तावा जो काबू करने औल़ियां, कने अपणे पतियां रे प्रति बफादार, परिवारा री देखभाल करने औल़ियां, दुज्यां रे प्रति दयालु कने अपणे-अपणे पतिये रे अधीन रैहणे औल़ियां हो, ताकि कोई परमेशरा रे वचना री निंध्या नीं करी सक्को।