इस खातर सै हर तरह रे अधर्म, पाप, लालच, कने बैरभावा ने भरीगे; सै हिरख, खून करना, लड़ाई झगड़े, छल-कपट कने बुरयां विचाराँ ने भरीरे; कने दुज्जेयां रा सदा बुराई सोच्चया।
तियां इ सेवकां रियां पत्नियां जो बी ईज्जतदार हूणा चाहिन्दा; सै दोष लाणे औल़ियां नीं हो पर हरेक हालता च अपणे बर्तावा जो काबू करने औल़ी कने सारियां गल्लां च विश्वासा लायक हो।
भले इ तुहें बौहत पुराणे विश्वासी ये कने हुण तुहांजो लोकां रे खातर गुरू बणी जाणा चाहिन्दा था, फेरी भीं हुण तुहांजो ये जरूरी हुईगरा भई कोई तुहांजो दोबारा परमेशरा रे विषय री सान गल्ल सिखाओ। तुहें त बच्चे साई ये तिस्सो जे दुध चाहिन्दा कने सै जे रोटी नीं खाई सकदा।
पर मिन्जो तेरे खलाफ ये शकैत इ : भई तू तिसा जनाना ईजेबेल जो अपणे बिच रैहणे देआं, सै जे अप्पूँजो भविष्यवक्तिन बोलां इ। कने सै अपणिया शिक्षा ते मेरे दास्सां जो व्यभिचार करने, कने मूर्तियां रे अग्गे चढ़ाईरे प्रसादा जो खाणा सखाई ने भरमांई।