इस गल्ला खातर महायाजक कने महांसभा रे सब बजुर्ग गवाह ये भई तिन्हांते हऊँ यहूदी भाईयां रे नौआं पर चिट्ठियां लईने दमिश्क नगरा जो जाया राँ था, भई सै जे तित्थी हो तिन्हांजो बी सजा दिलाणे खातर बन्हीने यरूशलेम जो ल्याऊं।
तिन्हें तिसने गलाया, “नां अहें तेरे बारे च यहूदा प्रदेशा रे लोकां ते चिट्ठियां पाईयां। कने नां विश्वासियां चते किन्हिये आईने तेरे बारे च किछ दस्या या बुरा गलाया।
मेरे रिश्तेदार अन्द्रनीकुस कने यूनियास जो बी मेरा नमस्कार, सै जे मेरे सौगी जेल्ला च थे, कने नाम्मी-ग्रामी प्रेरित थे, कने सै माहते बी पैहले मसीह च आई चुक्कीरे थे।
इस खातर हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई जो कोई परमेशरा रे आत्मा री अगुवाईया ने बोलां, सै नीं बोलदा भई “यीशु स्रापित आ,” कने नां कोई पवित्र आत्मा ते बिणा बोल्ली सक्कां भई “यीशु प्रभु आ।”
सै जे किछ मेरले आ तिस्सो तुहांरे खातर बड़िया खुशिया ने खर्च करगा, कने तुहांरी मदद करने रे खातर अपणा जीवन बी देई देन्गा। जे हऊँ तुहांजो जादा प्यार रखां, तां भला तुहें मिन्जो घट प्यार कियां करी सक्कां ये।
तियां जे अहें बोल्ली चुक्कीरे, तियां इ हऊँ हुण भीं बोलां, भई तुहें ग्रहण कित्ती रिया खुशखबरिया जो छड्डिने जे कोई होर खुशखबरी सुणावां, तां परमेशर तिस्सो सजा देओ।
पर सै लोक सै जे व्यवस्था पालन करने पर भरोसा रक्खां ये, सै त शरापा रे बशा चे। पवित्रशास्त्रा च लिखिरा : “येढ़ा हरेक माहणु शापित आ सै जे व्यवस्था रिया कताबा च लिखी रिया हर गल्ला रा हमेशा पालन नीं करदा।”
मसीह अहांरे खातर शरापित हुणे रे जरिये तिने अहांजो व्यवस्था रे शरापा ते छडवाया, तियां जे पवित्रशास्त्र बोला: “हर कोई सै जे लकड़ा पर टंगाया जां, शापित आ।”