इयां इ परमेशरा रे सज्जे हत्था ते सब्बींते ऊच्ची जगह पाईने, कने पिता ते सै पवित्र आत्मा पाईने तिसरी प्रतिज्ञा जे कित्तिरी थी, तिने ये भेज्जी दित्तिरा सै जे तुहें देख्या कने सुणया रायें।
हऊँ ये चिट्ठी रोम नगरा च रैहणे औल़े तुहां सारयां जो लिखिराँ तिन्हौं जे परमेशर प्यार कराँ कने अपणे पवित्र लोक हुणे खातर चुणीरा। अहांरे पिता परमेशर कने प्रभु यीशु मसीह रिया तरफा ते तुहांजो अनुग्रह कने शान्ति मिलदी रौ।
अहें जाणाँ ये भई परमेशर तिन्हां सारयां लोकां रे खातर अच्छी चीजां ल्यौआं सै जे तिस्सो प्यार कराँ ये; यनिके तिन्हांरे खातर सै जे तिसरिया मर्जिया रे मुतावक तिस्सो जे तिने चुणीरा।
तियां जे पवित्रशास्त्रा च लिखिरा, “ध्याना ने सुणा, हऊँ यरूशलेम च इक पत्थर रखां तिसते जे लोकां जो ठोकर लगणी कने सै गिरने, पर सै जे कोई तिस पर विश्वास कराँ सै कदीं शर्मिन्दा नीं हूणा।”
पर ताहली जे अहें सब अपणे खुल्हे चेहरे ने प्रभुये री महिमा रा ध्यान कराँ ये, तां परमेशर अहौं हौल़यां-हौल़यां अपणे स्वरूपा च बधदी हुई महिमा सौगी बदल़ां, ये महिमा प्रभु तेई मिलां इ, सै जे पवित्र आत्मा।
काँह्भई तुहें परमेशरा रे बच्चे हो, इस खातर परमेशरे अहांरे दिलां च अपणे पुत्रा री आत्मा भेज्जी, सैई आत्मा परमेशरा जो “हे अब्बा, हे पिता, बोलीने पुकाराँ।”
परमेशरे तुहौं बी अपणे लोक बणाया ताहली जे तुहें सच्चाईया रा सन्देश यनि तुहांरे छुटकारे री खुशखबरी सुणी। तां तुहें तिस पर विश्वास कित्या कने मसीह च परमेशरे तुहां पर छाप लाई सै छाप जे वायदा कित्तिरा पवित्र आत्मा।
मेरी ये बड्डी इच्छा कने आशा इ भई मांह किसी बी गल्ला च शर्मिन्दा नीं हूणा पर हुण पूरे हौंसले ने तियां जे मेरे सारयां कम्मां कने गल्लां ते मसीह री महिमा हमेशा हुन्दी रैई, तियां इ अग्गे बी हुन्दी रैहणी; चाये हऊँ जीऊं या मरी जाऊँ।
कने इसा वजह ने हऊँ इन्हां गल्लां रा दुख सैया राँ, फेरी बी हऊँ शर्मान्दा निआं, काँह्भई तिस पर जे मैं विश्वास कित्तिरा, हऊँ तिस्सो जाणाँ कने मिन्जो ये निश्चा भई तिने मिन्जो जो किछ दित्तिरा, सै तिसरिया रक्षा करने च तिस दिना तक समर्थी आ।