“सै जे कोई माह्णु मेरिया वजह ते इस साई इक बच्चे पर दया करां, सै सच्चीजो मेरा आदर कराँ। जे कोई माह्णु मेरा आदर करां, तां सै हकीकत च परमेशरा रा आदर करां तिने जे मिन्जो भेज्जिरा।”
फेरी तिन्हांने बोल्या, “सै जे कोई मेरे नौआं ते इस बच्चे जो ग्रहण कराँ, सै मिन्जो ग्रहण कराँ; कने सै जे कोई मिन्जो ग्रहण कराँ, सै मेरे भेजणे औल़े जो ग्रहण कराँ, काँह्भई ये सै आ सै जे तुहां च सबनी ते छोट्टा, सैई महान आ।”
ताकि अन्यजातियां रे लोक बी परमेशरा जो तिसरिया दया खातर महिमा देई सक्को; तियां जे पवित्रशास्त्रा च लिखिरा, “इस खातर हऊँ अन्यजातियां रे लोकां बिच तेरा धन्यवाद करगा, कने तेरे नौआं रे भजन गांगा।”
अहांरे विश्वासा रिया वजह ते मसीहे अहांजो इस अनुग्रह च लन्दया तित्थी जे हुण अहें पुज्जीरे, अहें इसा गल्ला ते खुश हुआं ए भई अहांजो परमेशरा रिया महिमा च भागी हुणे री आशा इ।
हऊँ परमेशरा ने ये बी प्राथना कराँ भई सै तुहौं सच्चाईया जो समझणे च तुहांरी मदद करगा, भई तुहें तिसा आस्सा जो जाणी लो तिसरे खातर जे तिने तुहांजो सद्दीरा; कने तुहें इसा गल्ला जो जाणो भई सै आशीषां जे परमेशर अपणयां लोकां जो देणे रा वायदा कराँ सै कितणियां महान इ।