ये तदुआं तक हुन्दा रैहणा तदुआं तक जे अहें अहांरे विश्वास कने परमेशरा रे पुत्रा रे ज्ञाना रे जरिये इक नीं हुईजो। फेरी अहां तियां परिपक्व हूणा तियां जे मसीह आ, कने अहां पूरे तरिके ने तिस साई हूणा।
हलाँकि हऊँ सब पवित्र लोकां च छोट्टयां ते बी छोट्टा, परमेशरे अनुग्रह ने मिन्जो ये मौका दित्या ताकि हऊँ अन्यजातियां जो मसीह री अपार आशीषां री खुशखबरी सुणाऊँ।
ताहली जे ये गल्लां हुई चुक्कियां तां पवित्र आत्मे पौलुसा जो मकिदुनिया कने अखाया प्रदेशा चियें हुईने यरूशलेम जो अगवाई कित्ती, कने गलाया, “तित्थी जाणे ते बाद मेरा रोम नगरा जो जाणा बी जरूरी आ।”