पर हऊँ अपणे प्राणां जो बी किछ नीं समझदा भई तिस्सो प्यारा जाणुं, पर येढ़ा भई हऊँ अपणी दौड़ा जो कने तिसा सेवा जो पूरी करूँ, सै जे परमेशरा रे अनुग्रह ते खुशखबरिया री गवाही देणे खातर प्रभु यीशुये ते पाईरी।
पर पौलुसे जवाब दित्या, “तुहें रोई-रोई ने मेरा दिल काँह तोड़या रायें? हऊँ बी त यीशुये रे नौआं खातर यरूशलेम च नां सिर्फ बंधोणे, पर मरने खातर बी त्यार आ।”
मेरी ये बड्डी इच्छा कने आशा इ भई मांह किसी बी गल्ला च शर्मिन्दा नीं हूणा पर हुण पूरे हौंसले ने तियां जे मेरे सारयां कम्मां कने गल्लां ते मसीह री महिमा हमेशा हुन्दी रैई, तियां इ अग्गे बी हुन्दी रैहणी; चाये हऊँ जीऊं या मरी जाऊँ।
तिने मसीह रे कम्मां खातर मौती रा सामणा कित्या कने अपणिया जिन्दगिया जो खतरे च पाईत्या ताकि सै सहायता जे तुहें खुद मिन्जो नीं देई सक्के, तिस्सो इपफ्रदीतुस पूरा करी सक्को।