14 अपणे सताणे औल़यां जो आशीष देआ; तिन्हांजो श्राप नीं देआ।
पर हऊँ तुहांजो ये बोलां, भई अपणे दुश्मणां ने प्यार रखा कने अपणे सताणे औल़यां रे खातर प्राथना करा।
यीशुये गलाया, “पिता जी, इन्हांजो माफ कर, काँह्भई ये नीं जाणदे भई ये क्या करी रायें।” फेरी सपाईयें पर्चियां पाईने अप्पूँ चियें तिसरे कपड़यां रा बन्डवारा कित्या।
सै जे तुहांजो शराप देओ, तिन्हाजो आशीष देआ; सै जे तुहांरी बेईज्जति करो, तिन्हारे खातर प्राथना करा।
फेरी गोडे टेक्कीने उचिया अवाज़ा च हाक पाई, “प्रभु, इस पापा खातर इन्हांजो माफ कर।” इसते बाद येढ़ा बोलीने सै मरीग्या।
बुराईया ते मत हार पर अपणिया नेकिया ते बुराईया जो हरा।
ये ध्यान रखा भई कोई किसी ने बुराईयां रे बदले बुराई नीं करो; पर सदा अप्पूँ चियें कने सब्बीं ने भलाई करने री कोशिश करा।
इस खातर स्तुति कने शाप इक्की मुँआ ते उमड़ीने बाहर औआं ये; मेरे साथी विश्वासियो, ये बिल्कुल ठीक नींआ।
बुराईया रे बदले बुराई कने बेईज्जतिया रे बदले बेईज्जति मत करा बल्कि तुहौं आशीष देणी चाहिन्दी; काँह्भई आशीष देणे खातर तुहें परमेशरा रे जरिये चुणे गईरे, ताकि तुहें परमेशरा ते आशीष पाओ।