19 जे कोई इसा भविष्यवाणिया री कताबा रिया गल्लां चते किछ निकाल़ी दो, तां परमेशरा तिस जीवना रे डाला कने तिस पवित्र नगरा चते, तिसारा बखान जे इसा कताबा चा तिसरा हिस्सा निकाल़ी देंगा।
“बौहत भयानक सजा मिलणी तुहां व्यवस्थापकां जो! काँह्भई तुहें ज्ञानां री चाबिया जो लोकां ते लकोई ने रखां ये। तुहें अपणे आप त परमेशरा रे राज्जा च नीं जान्दे पर तुहें दुज्जेयां जो बी जाणे ते रोकां ये।”
पर मन्दरा रे बाहरा रे अंगणा जो छड्डी देयां; तिस्सो देखां नापदा, काँह्भई सै अन्यजातियां रे खातर दित्या गईरा, तिन्हां बताल़ियां महीनयां तक पवित्र नगरा जो रौंदणा।
कने धरतिया पर रैहणे औल़े सारे लोकां इस पशुये री पूजा करनी, यनिके सै लोक तिन्हांरा नौं जे बल़ि कित्ते गये मेमने रिया जीवना रिया कताबा च, संसारा रिया शुरुआता रे बगता ते नीं लखोईरे।
सै जे मेरी गल्ल समझणा चाँह, सै ध्यान देईने सुणो भई परमेशरा रा आत्मा कलीसियां ने क्या बोलां। सै जे जय पाओ तिस्सो मांह जिन्दगिया रे डाल़ा चते सै जे परमेशरा रे स्वर्ग लोका चा, फल़ खाणे जो देणा।”
तिस नगरा रिया सड़कां रे बिच्चो-बिच बैयां थी। नदिया रे इस पार कने तिस पार जीवना रा डाल़ था; तिन्हां डाल़ां पर बाराँ किस्मा रे फल़ लगां थे कने सै हर महीने फल़ां था; कने तिस डाल़ा रे पत्तयां ते जाति-जाति रे लोक ठीक हुआं थे।
सै जे जय पाओ तिस्सो मांह अपणे परमेशरा रे मन्दरा च इक खम्भा बनाणा, तित्थी ते तिस कदीं बाहर नीं निकल़णा। कने मांह अपणे परमेशर रा नौं कने अपणे परमेशर रे नगर यनिके नये यरूशलेम रा नौं, सै जे मेरे परमेशरा रिया तरफा ते स्वर्गा ते उतरने औल़ा, कने मांह अपणा नया नौं बी तिस पर लिखणा।